ناسا جنجال به پا کرد/ انتقاد از لغو ماموریت نیوهورایزنز بالا گرفت
تاریخ انتشار: ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۵۲۲۱۶
این فضاپیما به لبه منظومه شمسی رسیده و بیش از پنج میلیارد مایل را در فضا پیموده است، اما در زمین امواج بزرگی ایجاد کرده است. در پی تصمیم ناسا مبنی بر توقف بودجه برای ماموریت اصلی فضاپیما در سال آینده، اختلاف بین دانشمندان و مقامات فضایی آمریکا بالا گرفته است.
آلن استرن، پژوهشگر اصلی نیوهورایزنز، این اقدام را "اشتباه و تاسف بار" توصیف کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ناسا اعلام کرد که قصد ندارد فضاپیما را به طور کامل تعطیل کند، اما مقداری بودجه فراهم خواهد کرد تا فضاپیما بتواند به مطالعه آب و هوا و سایر پدیده های فضایی ادامه دهد، اما ماموریت اصلی آن یعنی مطالعه ترکیب سیارات متوقف خواهد شد.
نیوهورایزنز برای مطالعه کمربند کویپر که حلقه ای از اجرام یخی برجای مانده از تشکیل سیارات خورشیدی در میلیاردها سال قبل است، طراحی شده است. محققان ده ها سال است رویای گرفتن نمای نزدیکی از برخی از این فسیل های برجا مانده از تولد منظومه شمسی را در سر میپرورانند، اما به دلیل دور بودن، این رویا ناکام مانده است. فضاپیمای نیوهورایزنز برای تحقق این هدف ساخته شد.
این کاوشگر که ژانویه سال ۲۰۰۶ از کیپ کاناورال پرتاب شد، با عبور از کنار سیاره غول پیکر مشتری سرعت خود را به بیش از ۳۰ هزار مایل در ساعت رساند و ۱۴ ژوئیه سال ۲۰۱۵ به پلوتو، بزرگترین جرم در کمربند کویپر رسید و داده های به دست آمده را به زمین ارسال کرد. این پیام ها با وجود اینکه با سرعت نور مخابره می شدند، بیش از چهار ساعت طول کشید تا به محل کنترل ماموریت برسند. این پیام ها حاوی تصاویر دیدنی از کوه های یخی مرتفع و دشت های وسیع از نیتروژن یخ زده هستند.
این داده ها همچنین نشان داد که پلوتو دارای جو نازک و آبی رنگ است، در حالی که یک کلاهک قرمز مایل به قهوه ای از مواد در بزرگترین قمر آن، شارون مشاهده شد که از مولکول های آلی تشکیل شده است و می تواند اجزای مهم حیات باشند. این سیاره کوتوله و قمرهای آن در چنین مداری دور از خورشید، به طور شگفت انگیزی پرانرژی هستند.
نیوهورایزنز پس از گذر از پلوتو و شارون، وارد کمربند کویپر شد و یکم ژانویه ۲۰۱۹ به آروکات، دورترین و ابتداییترین جرمی که تاکنون توسط یک فضاپیما کاوش شده است، رسید. تصاویر نشان داد آروکات که یک اصطلاح بومیان آمریکا به معنای "آسمان" است، شامل دو لوب است که احتمالاً قبل از ممزوج شدن در ابری از ذرات در اوایل پیدایش منظومه شمسی هر کدام به طور جداگانه تشکیل شده اند.
این یافته ها در کنار رصدهای انجام شده از سایر اجرام کمربند کویپر بسیار مهم بود. میشل بانیستر، دانشمند سیارهشناسی در دانشگاه کانتربری نیوزیلند، در مجله نیچر نوشت: این یافته ها مطالب زیادی در مورد ویژگی های اساسی تشکیل سیاره ها به ما آموخت و تحول ایجاد کرد.
استرن با تایید این نکته گفت: کمربند کویپر از خرده سیارات که بلوکهای سازنده سیارات هستند، تشکیل شده است. به لطف دادههایی که نیوهورایزنز ارسال کرد، اکنون نحوه ترکیب و ادغام این بلوکهای سازنده و شروع فرآیند تشکیل سیارهها را می دانیم. این یافته ها برای شناخت منظومه شمسی و سیارات اطراف سایر ستارگان مهم است.
نیوهورایزنز قرار بود چهار یا پنج سال دیگر سفر خود را به درون کمربند کویپر تکمیل کند. انتظار می رفت در طول این سفر، فضاپیما با خرده سیارک دیگری مانند آروکات دیدار کند.
فراتر از پلوتو: شکار سیاره نهم جدید منظومه شمسیاما یافتن چنین هدفی در نزدیکی مسیر آن در کمربند کویپر دشوار بود. استرن گفت: پیدا کردن یک جرم مناسب دیگر برای دیدار نزدیک از آن بسیار سخت بوده است اما واقعا سخت تلاش کردیم که یکی را پیدا کنیم.
وی افزود: فکر میکنم در ناسا نسبت به یافتن هدف دیگری برای عبور نزدیک از آن ناامیدی ایجاد شده است. ما تا جایی که میتوانیم تلاش میکنیم مشکل را برطرف کنیم، اما این یک مشکل سخت است. با این حال، قطع بودجه تنها تضمین کننده این است که هرگز هدف دیگری وجود نخواهد داشت.
ساخت فضاپیمای نیوهوایزنز و حرکت آن به پلوتو و فراتر از آن بیش از ۸۰۰ میلیون دلار (۶۵۰ میلیون پوند) هزینه دربرداشته است. هزینه های کنترل ماموریت حدود ۱۰ میلیون دلار در سال است. با تغییر مأموریت از علوم سیارهای و بررسی دقیق کمربند کویپر و تمرکز روی هلیوفیزیک، فیزیک خورشید و ارتباط آن با منظومه شمسی، احتمالاً چندین میلیون دلار از بودجه سالانه کم میشود.
استرن گفت: نیو هورایزنز هنوز هم میتواند تا پایان زمان خود در کمربند کویپر کاوش کند، اما توقف آن در سال آینده هم از نظر علمی زودرس و هم از نظر سیاست مالی غیرعاقلانه است.
5858
کد خبر 1766237منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: ناسا منظومه شمسی فعالیت فضایی کمربند کویپر منظومه شمسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۵۲۲۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف گاز متان در سیاره مریخ
مریخنورد «کنجکاوی» ناسا ردپای گاز متان را در سیاره سرخ یافته و دانشمندان را یک گام به کشف حیات بیگانه نزدیکتر کرده است.
به گزارش ایسنا، ناسا گازی را در مریخ شناسایی کرده که توسط موجودات زنده روی زمین تولید میشود و با این کشف، دانشمندان را درباره ذخایر پنهانی سیاره گیج کرده است.
به نقل از دیلی میل، مریخنورد «کنجکاوی»(Curiosity) یک جریان ثابت را از متان شناسایی کرد که از «دهانه گیل»(Gale Crater) در زمانهای متفاوتی از روز ظاهر میشد و به صورت فصلی در نوسان بود. این جریان گاهی اوقات به ۴۰ برابر بیشتر از حد معمول میرسید.
اگرچه ناسا هنوز حیات را در مریخ پیدا نکرده است اما دانشمندان این آژانس فضایی معتقدند منبع آن از اعماق سیاره میآید.
نظر دانشمندان این است که متان میتواند زیر نمک جامد قرار بگیرد و تنها زمانی از آن خارج شود که دما در مریخ افزایش یابد یا این که کنجکاوی روی پوسته مریخ بچرخد و آن را بشکافد. این مولکول ساده که از یک اتم کربن و چهار اتم هیدروژن تشکیل شده است، روی زمین معمولا نشانه حیات است. حیوانات هنگام هضم غذا گاز متان تولید میکنند.
مریخنورد کنجکاوی ناسا از سال ۲۰۱۲ روی سطح مریخ پرسه میزند و در همه این مدت، گیجکنندهترین چیزی که پیدا کرده، جریان ثابت متان بوده است که از دهانه گیل میآید.
یک قسمت از دهانه گیل که از آن متان بیرون میآمد، تنها نقطه از این سیاره بود که کنجکاوی در آن گاز را شناسایی کرده است اما کنجکاوی هیچ نشانه مشخصی را از وجود حیات در مریخ ندیده است؛ برای مثال، یک گاو یا افرادی که فقط مقدار زیادی کلم بخورند.
دانشمندان طی بررسیهای آزمایشگاهی در شرایط مشابه خاک مریخ توانستند آنچه را که ممکن است اتفاق بیفتد، شبیهسازی کنند. طی این مدت طولانی، نمکها از اعماق زیر سطح سنگی و غبارآلود سیاره بیرون میآیند.
این نمکها که پرکلرات نام دارند، در مریخ به وفور یافت میشوند. پرکلراتها سمی هستند و در یخی که زیر سطح سیاره به دام افتاده است، به صورت فراوان وجود دارند.
یخ به تدریج تبخیر میشود و با عبور بخار نمک از میان رگولیت، مقداری از آن را به جا میگذارد. وقتی مقدار کافی از این نمکها در رگولیت جمع میشوند، نوعی پوسته را تشکیل میدهند که به شن و ماسه یا دانههای قهوه شباهت دارد.
دانشمندان این پژوهش جدید نوشتند: روی مریخ، چنین فرآیندی میتواند به طور طبیعی طی یک دوره زمانی طولانی در مناطق کمعمق همیشه منجمد اتفاق بیفتد و ممکن است نمک در لایه بالایی جمع شود.
در همان زمان که بخار نمک بیرون میآید، متان نیز منتشر میشود. منبع این انتشار هنوز ناشناخته است. این منبع میتواند ناشی از موجودات زنده یا ناشی از فرآیندهای زمینشناسی زیر سطح سیاره باشد که هنوز برای دانشمندان نامرئی هستند.
در هر حال، این متان از هر کجا که بیاید، زیر پوسته نمک به دام میافتد.
دانشمندان با پمپاژ غلظتهای متفاوتی از پرکلرات به رگولیت شبیهسازیشده مریخ دریافتند که سه تا ۱۳ روز زمان برای تشکیل شدن این پوسته نفوذناپذیر کافی است. برای ایجاد یک پوسته نمک جامد نیز به غلظت پنج تا ۱۰ درصد پرکلرات نیاز بود.
دانشمندان گاز نئون را به عنوان جایگزین متان به زیر پوسته پمپاژ کردند و دریافتند این لایه آن قدر قوی است که گاز زیر آن به دام بیفتد اما هنگامی که دمای سیاره در زمانهای خاصی از روز یا فصول خاصی افزایش مییابد، این پوسته میشکند و متان را بیرون میفرستد.
آن زمان بود که مریخنورد کنجکاوی، متان را در هوا تشخیص داد.
فقط دما نیست که میتواند پوسته را بشکند. پژوهشگران نوشتند: پوسته احتمالا حدود دو سانتیمتر ضخامت دارد که کمی کمتر از یک اینچ است و کنجکاوی به اندازهای سنگین است که بتواند هنگام حرکت کردن آن را بشکند.
این پژوهش در مجله «JGR Planets» به چاپ رسید.
کانال عصر ایران در تلگرام